British Aerospace (obecnie BAE) 146 jest współczesnym, brytyjskim samolotem pasażerskim o napędzie turbowentylatorowym w układzie górnopłata. Napęd zapewniają cztery silniki Textron Lycoming ALF 502R-5. Oblot prototypu miał miejsce w 1981 roku. W toku produkcji seryjnej, trwającej w latach 1983-2002, wytworzono 387 egzemplarzy tego samolotu. W 1978 roku doszło do połączenia, na mocy ustawy parlamentarnej, trzech brytyjskich zakładów lotniczych: Hawker Siddeley, Scottish Aviation oraz British Aerospace, które stworzyły koncern British Aerospace (dzisiejszy BAE Systems). Władze nowego koncernu postanowiły kontynuować prace rozpoczęte jeszcze w firmie Hawker Siddeley nad nowym samolotem pasażerskim średniego zasięgu mogącej zabrać na pokład ok. 100 pasażerów. Efektem tych prac okazał się właśnie BAE 146. Okazała się to maszyna bardzo udana. Cechuje się krótką drogą startu i lądowania, jest wysoce niezawodna, łatwa w pilotażu oraz zapewnie dobry komfort podróży. Wykazuje też rozsądny poziom kosztów eksploatacji. W toku produkcji seryjnej powstało kilka wersji rozwojowych. Pierwszą produkowaną seryjnie był BAE 146-100. Bardzo szybko powstała maszyna BAE 146-200, wydłużona w stosunku do oryginału i mogąca zabrać na pokład większą liczbę pasażerów. Powstała także wersja gaśnicza BAE 146, jak również wersja do przewozu brytyjskiej rodziny królewskiej - BAE 146 CC2.