na podstawie Wikipedii:


Glyptodon to wymarły rodzaj wielkich szczerbaków z rodziny gliptodontów (Glyptodontidae), żyjących od późnego pliocenu do końca plejstocenu, na terenie Ameryki Południowej. Jego nazwa, pochodząca od greckich słów glyptós ("wyryty", "wyrzeźbiony") i odóntos ("ząb"), oznacza "wyrzeźbiony ząb".


Glyptodon był jednym z największych szczerbaków; osiągał długość 3 m, 1,5 m wysokości i ważył około 1 t.
Najbardziej charakterystyczną cechą tego zwierzęcia jest ogromny, kopulasty pancerz zbudowany z jednego bloku składającego się z około 1000 małych płytek kostnych. U niektórych gatunków na końcu ogona znajdowała się maczuga, mogąca ważyć nawet kilkadziesiąt kilogramów. Cechy te sprawiały, że Glyptodon do momentu pojawienia się w Ameryce Południowej człowieka nie miał naturalnych wrogów.