PO CO ŁAZIK NA KSIĘŻYCU?

O ludziach można powiedzieć tak: kochamy odkrywać i kochamy samochody! Po tym, jak Neil Armstrong po raz pierwszy postawił stopę na Księżycu (Apollo 11, 21 lipca 1969 r.), minęły zaledwie dwa lata, zanim NASA wysłała samochód z astronautami Davidem Scottem i Jamesem Irwinem (Apollo 15, 31 lipca 1971 r.), aby mogli jeździć, a nie tylko chodzić, po powierzchni Księżyca.

Najbardziej interesujące z naukowego punktu widzenia skały księżycowe nie zostałyby zebrane bez większego zasięgu eksploracji, na jaki pozwalał pojazd LRV (Lunar Roving Vehicle). LRV był imponującym dziełem inżynierii, które musiało wytrzymać dwukrotność swojej 209-kilogramowej masy, wytrzymać mikrometeoroidy poruszające się szybciej niż pociski i niezawodnie działać w temperaturach wahających się o 500 F. Podczas misji Apollo 17 łazik przejechał 22,3 mili w 4 godziny i 26 minut jazdy, choć najdłuższy dystans od modułu księżycowego wynosił tylko 4,7 mili, ponieważ astronauci musieli być w stanie wrócić pieszo do lądownika w przypadku awarii. Do dziś trzy pojazdy LRV pozostają na długoterminowym parkingu na powierzchni Księżyca.

UGEARS ZDOBYWA KSIĘŻYC SWOIM ŁAZIKIEM.

Łazik Księżycowy to efekt romansu z samochodami i eksploracją kosmosu, który w swojej konstrukcji bardzo przypomina prawdziwy LRV. Ten napędzany sprężyną drewniany model w skali 1:15 ma obracające się i wychylane koła, antenę, zamontowaną z przodu kamerę i wyrafinowany mechanizm składania do bardziej kompaktowej formy dla transportu na statku rakietowym. Dokładnie jak oryginał.. Gdy rozłożysz sekcje kół tego dynamicznego transformera, będziesz zaskoczony, gdy osie szybko zatrzasną się na miejscu, a koła z gumowymi bieżnikami automatycznie wskoczą na swoje miejsce! Ukryty klucz umieszczony pod podwoziem służy do nakręcania mechanizmu zapadkowego, a przełącznik Start/Stop pozwala nakręcić i zwolnić Rovera na odległość do 3 m.